Wednesday 3 April 2013

Η υποψήφια Άνεργη και η κυρία Συνέντευξη

Καλημέρα σας!
Καλημέρα σας! Εδώ θα μου πάρετε συνέντευξη, στην καφετέρια;

Η Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων έκανε έρευνες και κατόπιν αποφάσισε, ότι ο καλύτερος τόπος για να μιλήσουμε με τους υποψηφίους εργαζομένους είναι οι καφετέριες. Μήπως δεν σας αρέσει;
Όχι, κάθε άλλο.

Ωραία, το σημειώνω στην ηλεκτρονική φορητή ταμπλέτα μου!
Καλά.

Λοιπόν, δεσποινίς…;
Άνεργη!



Το ξέρω ότι είστε άνεργη, αλλά το όνομά σας ρώτησα!
Έτσι με λένε, Άνεργη. Όπως κι εσάς σας λένε Συνέντευξη.

Αχ, συγνώμη, μάλλον μπέρδεψα τα χαρτιά μου και το ξέχασα! Λοιπόν, θέλετε να μου πείτε συνοπτικά τα προσόντα σας για τη θέση της καθαρίστριας στο συνεργείο καθαρισμού μας « Ο Καθαρούλης »;
Βεβαίως! Μετά το λύκειο, τελείωσα Οικιακή Οικονομία για το πτυχίο μου. Κατόπιν, μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία στη Βιολογική Καθαριότητα και δεύτερο μεταπτυχιακό στην Ολλανδία, ένα MBA για να μπορώ να καταλαβαίνω καλύτερα την οργάνωση και διαχείριση των επιχειρήσεων του επαγγέλματος μου. Στη συνέχεια διδακτορικό στη Διαχείριση Οικοκυρικής Δραστηριότητας στην Αμερική και μεταδιδακτορική έρευνα στην Διαφορετικότητα των Οικοκυρικών στη Διεθνή Κοινότητα, με μια προοπτική Οικονομικής Διάστασης στη Διαχείριση Βιολογικής Καθαριότητας στην Ιαπωνία. Μα, είστε καλά;

Βεβαίως, βεβαίως!
Σας είδα να έχετε διεσταλμένες τις κόρες των οφθαλμών σας και φοβήθηκα προς στιγμήν!

Όχι, όχι, μια χαρά! Μα αφού έχετε τόσες σπουδές, γιατί κάνατε αίτηση για τη θέση μας;
Έχετε δει τι συμβαίνει τελευταία; Αυτά τα επαγγέλματα έχουν ζήτηση.

Ξέρω, ξέρω, 2.000.000 άνεργοι και άλλο ένα υποαπασχολούμενοι. Όλοι οι υποψήφιοι αυτό μου λένε τελευταία.
Αφού, έτσι είναι. Δεν μπορούμε να βρούμε δουλειά, παρά τις τόσες σπουδές, που μας παρακινούσαν όλοι να κάνουμε. Κράτος, εργοδότες, γονείς…

Προϋπηρεσία έχετε;
Βεβαίως. Δούλευα παράλληλα με τις σπουδές μου από τα μεταπτυχιακά και μετά και κατόπιν πέντε χρόνια ως Προϊσταμένη Διαχείρισης Οικονομικής Δραστηριότητας των Οικοκυρικών και της Βιολογικής Καθαριότητας στο Υπουργείο Οικογενειακής Διαχείρισης.

Συγγνώμη, με δουλεύετε;
Καθόλου, ορίστε και το βιογραφικό μου.

Μα αυτό είναι μια σελίδα, μόνο.
Έτσι λένε οι ειδικοί να τα φτιάχνουμε τώρα!

Μάλιστα. Δώστε μου δεκαπέντε δευτερόλεπτα να το δω.
Βεβαίως!
Λοιπόν, δεσποινίς Άνεργη, λυπάμαι, μα έχετε υπερβολικά προσόντα για τη θέση μας.
Καλά.

Μα, δεν στενοχωρηθήκατε καθόλου! Αντιθέτως σας βλέπω χαρούμενη!
Ε, τι να κάνω, δηλαδή;

Μα πώς; Πώς το καταφέρνετε, παρά τα τόσα πτυχία σας και το προσωπικό και κοινωνικό σας status, όχι μόνο να ζητάτε δουλειά ως καθαρίστρια, αλλά και να παραμένετε ψύχραιμη και χαρούμενη;
Ακούστε να δείτε: όλα αυτά, που πήραμε είναι απλά πτυχία! Δηλαδή εργαλεία στη ζωή μας για να καταλάβουμε τον εαυτό μας και τάλαντα για να τα χρησιμοποιήσουμε για το σκοπό μας, που μας δόθηκαν. Δεν είναι αυτά ο σκοπός της ζωής μας. Αν μπορέσω να τα χρησιμοποιήσω, έχει καλώς. Αν δεν μπορέσω τώρα, έτσι όπως κατάντησαν την Ελλάδα μας, ίσως αργότερα. Βλέπετε ζούμε σε εποχές δύσκολες, όπου η αγάπη για τον συνάνθρωπο κι η φιλοπατρία είναι ξένες λέξεις. Αντίθετα η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των αγορών, αλλά και της τσέπης του καθενός είναι καθημερινότητα. Είμαστε νούμερα στατιστικών ερευνών και πειραμάτων κάποιων διεθνών επιτροπών, και χορτάσαμε από λόγια, μα όχι πράξεις. Με ζήλο υπόσχονται οι πολιτικοί, ότι θα επανέρθουμε, ίσως σε πενήντα χρόνια, ποιος ξέρει; Ας είναι όμως. Δε θα σταματήσουμε να ελπίζουμε και να προσπαθούμε.

Πώς τα καταφέρνετε στη ζωή σας χωρίς εισόδημα;
Με βοηθούν κάποιοι συγγενείς και φίλοι.

Και πώς μπορείτε να βλέπετε έτσι τα πράγματα, δηλαδή αισιόδοξα;
Και πώς να τα δω, δηλαδή;

Το λέω επειδή οι περισσότεροι τα βλέπουν απαισιόδοξα. Εσάς ποιό είναι το μυστικό σας;
Η πίστη!

Βέβαια, έχετε δίκιο! Πρέπει να πιστεύουμε στον εαυτό μας και να δίνουμε έτσι κουράγιο, γιατί ο άνθρωπος έχει μυστικές ανεξάντλητες δυνάμεις. Το λένε και τα τσι, η γιόγκα, το φενγκ σούι, αλλά και τα ζώδια! Έτσι θα βλέπουμε τα πράγματα χαρούμενα, πιο αισιόδοξα. Έτσι, όλα θα πάνε καλά! Καλά κάνετε και πιστεύετε στον εαυτό σας!
Μα δεν πιστεύω στον εαυτό μου!

Και πού πιστεύετε;
Πηγαίνετε στην Εκκλησία;

Εκκλησία; Όχι, όχι, μεγαλώσαμε πια! Ε, να ανάβουμε κανένα κερί το Πάσχα για το καλό. Έτσι κι αλλιώς υπάρχουν χιλιάδες θρησκείες και που ν’ ασχολιόμαστε τώρα. Ο καθένας τα λέει όπως θέλει.
Πηγαίνετε λοιπόν, εάν θέλετε κι ίσως αλλάξετε γνώμη.

Μα, το λέτε αλήθεια, τώρα; Σήμερα, που υπάρχουν τόσα επιτεύγματα της επιστήμης, θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε στις θρησκείες;
Κυρία Συνέντευξη εσείς με ρωτήσατε ποιο είναι το μυστικό μου. Μέχρι πριν λίγο καιρό, ήμουν κι εγώ μια τυπική Ελληνίδα Ορθόδοξη Χριστιανή. Βαπτίστηκα ως μωρό κι από εκεί και μετά ένα κερί το Πάσχα, μια υποτυπώδη νηστεία από κρέας τη Μεγάλη Παρασκευή κι ως εκεί. Άντε και το Δεκαπενταύγουστο εκκλησιασμό για το καλό, μα κυρίως για τον καφέ με γνωστούς και φίλους, μετά την Εκκλησία. Η χαρά όμως δεν ερχόταν έτσι! Αντιθέτως είχα πέσει σε κατάθλιψη, ειδικά στην αρχή της οικονομικής κρίσης. Σαν άρχισα όμως, εδώ και καναδυό χρόνια, να πηγαίνω στην Εκκλησία, σταμάτησα και τα φάρμακα, σταμάτησε κι η θλίψη.

Δεν ξέρω, δύσκολο το βλέπω. Πάντως χάρηκα που τα είπαμε!
Κι εγώ! Ο Θεός να σας έχει καλά!

Μα, δηλαδή, μου λέτε αλήθεια τώρα, η Εκκλησία;
Αν θέλετε να με πιστέψετε, δικαίωμά σας. Την αλήθεια σας την είπα, μια φορά. Από ‘κει και πέρα, πράξτε κατά την καρδιά σας!

Ρωμανός Θαλάσσιος